O sobie samym

Wiele rzeczy i zdarzeń przepłynęło przez moją głowę ale o tym wspomnę w najbliższym poście.

Na gatunkach dziennikarskich musieliśmy przygotować wywiad. Co dziwne i zaskakujące, wywiad samego ze sobą. Nie spodziewałem się, że będzie to, aż tak ciężkie zadanie. Po paru dniach myślenia i próbowania uchwycenia tego co najważniejsze wyszło mi to.

Podobno jesteś człowiekiem wszechstronnym. Tak mówią o tobie znajomi i rodzina. Zgadzasz się?

Wątpię. Raczej nazwałbym siebie człowiekiem wielu zainteresowań.

Na czym skupiasz się w tej chwili najbardziej?

Na tym, aby zapomnieć i przestać żyć złą przeszłością.

Czy to jest dobre rozwiązanie?

Dla człowieka, który pomimo młodego wieku przeszedł dużo, tak. Nie od dzisiaj wiem, że aby żyć teraźniejszością zapomnij o przeszłości. i radzę to każdemu, kogo spotkam na swojej drodze.

„Gdzież me piersi, Czerwcami gorące? Czemuż nie ma ust moich na łące?” Ostatnio użyłeś tego cytatu.

Tak. Twórczość Bolesława Leśmiana towarzyszy mi odkąd pamiętam. Na starym regale mojej babci widniała mała książeczka z poezją tego poety. Zresztą towarzyszy mi do teraz, na moim regale. Często do niego wracam, nie tylko z tęsknoty za babcią, ale też z uwielbienia do autora. Cytat towarzyszył mi do momentu kiedy zacząłem żyć swoim życiem, być normalnym człowiekiem w nowym otoczeniu, dzięki niemu pragnąłem tego, co mam teraz.

Co masz teraz?

Szczęście, którego mi brakowało. Marzeń, które się dzieją w chwili obecnej i mam nadzieję, że będą trwały jeszcze.

Dziennikarstwo, to jedno z twoich marzeń?

Raczej cel, do którego dążyłem, jak widać udało się. Tak, jestem studentem dziennikarstwa i komunikacji społecznej.

Pierwszy wywiad jaki przeprowadziłeś był z Twoją mamą, prawda?

Pamiętam ten dzień jak dzisiaj. Tyczył się on pracy, jaką wykonywała. Była kucharką, gdyż teraz nie pracuje. Pierwsze pytanie jakie zadałem to „Jak się czujesz po pracy?”. Później pojawiały się pytania o zarobki, satysfakcję. Teraz wspominamy ten moment z uśmiechem na twarzy.

Gdybyś mógł zadać jedno pytanie Leśmianowi, jak by ono brzmiało?

Jakie miewał Pan sny? Tak, chyba o to bym zapytał, gdyż według Niego jest to forma kontaktu podmiotu lirycznego ze światem.

Dzisiejszy świat nie jest idealny?

Dla jednych jest. Dla innych nie. Według mnie niezupełnie. Z jednej strony jest światem pełnym radości i wzajemnego szacunku. Z drugiej, pełnym nienawiści i patrzenia na siebie oraz prowadzeniem monologu.

Prowadzenie monologu lub wywiadu samego ze sobą. Dobry pomysł?

Tak, otwierasz się i odkrywasz prawdę o samym sobie. Forma terapii, która powinna być prowadzona wszędzie.

Rozmawiał panbiedziak.

Na dzisiaj to wszystko, do usłyszenia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *